You're a brad.

Ja Brad, deze is speciaal voor jou. 

Mijn familie is super. Ik voel me thuis hier en als ik ergens mee zit helpen ze me meteen. Brad en Shannon doen allebei heel erg hun best zodat ik me ook echt thuisvoel en dat lukt aardig. Tuurlijk zijn er ups en downs, maar dat is normaal. Aan de ene kant is het leuk dat ik hun eerste hoststudent ben. Dat is gewoon specialer en we zoeken met ze alle uit hoe alles gaat. Maar aan de andere kant, de andere hostfamilie, hun weten precies wat ze moeten doen en hoe Lynn zich voelt. Ze laten Lynn eerst settelen, uitrusten en aan alles wennen, terwijl mijn hostfamilie van hot naar her gaat en zeker Shannon. Maar dat is oke, ik laat af en toe wel eens weten dat het even teveel is. Bijvoorbeeld mijn tweede zaterdag hier. We deden niks, RUST. Shannon bleef maar vragen of ik me niet verveelde, weet je zeker dat je niks wilt doen. Nee Shannon mijn hoofd doet mega veel pijn, ik heb dezer rust even nodig, maar dankjewel. 

Om even een beeld te geven van Brad. Toen we met zijn 3e in de tuin stonden, stonden er een paar sproeiers aan. Hij zei ik ga ze uitzetten. Wat doet Brad, Brad zet alle sproeiers aan, dus ik en Shannon werden zeiknat. Thanks Brad. Dus Brad kan wel eens vervelend zijn. You are mean, your are rude en you're a brat zijn zinnen die ik en Shannon vaak gebruiken. Geen zorgen, hij lacht elke keer weer.  Als hij vraagt of ik met hem mee ga naar bijvoorbeeld een winkel (ik ga alleen mee omdat ik in de truck wil zitten en dat weet Brad) gaan we vervolgens naar een andere winkel, naar familieleden en naar weet ik veel wat. Hij rijdt rond zonder te zeggen waar we heen gaan. Je weet het nooit bij Brad. Hij houdt ook heel erg van de radiozender Hair Nation. Nouu, verschrikkelijk. Ook altijd als er een nummer komt die ik of Lexi stom vinden zegt tie, dit is je favoriete nummer he, en zet tie de radio nog harder. Maar af en toe zet tie hem over. Op de Blend. Dat zijn nummers die je bijna vergeet zoals ze het daarop zeggen. Oude nummer van Bruno Mars bijvoorbeeld, The Climb van Miley Cyrus, dat soort nummers. Perfect voor mij. Elke keer als er een nummer is dat hij niet leuk vind, maar ik hem meezing, laat tie hem staan voor mij en dan zing ik natuurlijk extra hard mee, Heerlijk. 

De speedlimit op de snelweg is hier 70. Nee gaan 70 kilometer per uur, maar miles. Toch elke keer als ik in de auto zit voelt het langzaam. Toen we naar Silverwood gingen reed Brad 112. Shannon stresste natuurlijk helemaal en ik dacht ohh valt mee. Toen gingen we rekenen hoeveel kilometer per uur dat is. Brad reed 200 kilometer per uur. Tja... De snelwegen hier zijn wel heel anders. Alleen maar rechte wegen, zeker op grote afstanden, met helemaal niks. Wij hebben nog wel eens een benzinestation of parkeerplaats, nou hier is niks. Als je niet getankt heb, ben je de sjaak. Oh en om bij een winkel te komen, je moet bijna voor alles heel even over de snelweg. Even snel naar de winkels is meestal een uurtje. En ik woon niet eens in een klein dorpje ofzo. 

Brad vroeg wat mijn favoriete eten is, sushi natuurlijk. Gelijk kreeg ik te horen, 'nee hier eten we geen rauwe vis'. Wat doen we de dag daarna? Jaja, we gingen uiteten bij een sushirestaurant, thanks Brad. Zo gaat het eigenlijk elke dag. Vind ik iets lekker? Hij onthoudt het en haalt het de volgende dag. Shannon doet ook heel erg haar best. Ze houdt gewoon heel veel van gezelligheid, praten en ze wil niet alleen zijn. Alexis is deze 2 weken bij haar zus geweest in California, vandaar dat ik niet veel over haar heb gezegd. 

Het verbaast me nog steeds. Brad was degene die met het idee kwam om een exchange student in huis te nemen en hij was degene die (alleen door honderden brieven te leven) mij uitkoos. Ze hadden mij toen ik hier aankwam alleen via Skype gezien en ik hun ook. Maar dit is echt wel de perfecte familie voor mij. Ik ben zeker tevreden en ga een topjaar hebben hier. 

Afgelopen zondag had ik een oriëntatie dag van asse, de organisatie waarmee ik hier ben. Ik was met Lynn en een andere jongen uit Denemarken. Onze begeleider is Rhonda, een beetje jammer dat ze nieuw is, want ze weet dus helemaal niks. Als we een vraag hebben weet ze 9 van de 10 keer het antwoord niet. Achja, ik vogel het allemaal wel zelf uit. En wat we deden om elkaar te leren kennen? Een scavenger hunt. We moesten dingen zoeken in het park en er een foto mee maken, leeuheeuk..... We kregen alle regels weer een keer te horen. Een regel is, je mag geen gemotoriseerd voertuig besturen. S'avonds kom ik thuis en wat gingen we doen? Karten! Oeps.... Josh, de broer van Brad wist dat ik da nog nooit had gedaan en super graag een keer wilde doen, dus vandaar. Hier kan je karten op parkeerplaatsen bij bijvoorbeeld Wallmart. Super goedkoop en ik vond het super leuk! 

Oh en ik had gezegd dat ik mocht dansen bij de footballgame toch? Ja, ik was de enige die de dans thuis geoefend had, dus niemand kon het dansen. Hun leerde de dans al in juni en sommige meiden vroegen serieus mij om te helpen met oefenen. Sorry hoor, maar dat kan echt niet. Vervolgens kozen ze dus een oude dans en die wist ik niet. Ik was best wel boos en teleurgesteld, maar ja de avond was toch wel geslaagd. We doen altijd in de derde kwart van de wedstrijd een fundraiser. Mensen kunnen voor 1 dollar een brief kopen, waar ze hun naam op zetten, vervolgens moeten ze er een vliegtuig van vouwen en wie zijn vliegtuig het verst kom, wint een giftcard. De eerste keer hebben we 190 dollar opgehaald! 

Ik heb op dit moment 2 telefoons. Één met een Amerikaans nummer en mijn oude met mijn Nederlandse nummer. Ik kijk eigenlijk alleen nog maar op mijn Amerikaanse telefoon. Dus als je me snel wilt bereiken is het makkelijkst via Facebook, Instagram of Snapchat en niet via WhatsApp. Mag wel, maar het kan zijn dat ik pas een paar dagen later reageer. 

Groetjess!