Central Washington University

27 september 2019 - Ellensburg, Washington, Verenigde Staten

Hallo allemaal, daar ben ik weer ;).

Ondertussen zit ik hier alweer meer dan een week. Deze blog word denk ik best wel lang, dus alleen mijn Die-hard fans zullen alles lenzen ;). Ik ben extreem druk geweest. De eerste paar dagen waren onze introductiedagen. Maar ik heb het echt nog nooit zoveel naar mijn zin gehad op school. 

Ik kwam vorige week woensdag om half 6 s'avonds aan. Ik was 48 uur wakker en had al meer dan 10 uur niks gegeten, ik was dus helemaal kapot. Ik kon gelukkig mijn kamer binnen en kon ergens gratis pizza meepakken. Want zo gaat dat hier, alles wat gratis is, nemen we altijd aan want we zijn allemaal arme studentjes ;). Toen ben ik eigenlijk meteen mijn bed ingedoken en gaan slapen. Mijn eerste 2 dagen waren internationale oriëntatie dagen. Mijn kamergenoot was er ook nog niet en was daar best wel zenuwachtig om aangezien we nog nooit contact hadden gehad. Ze hadden alles voor ons volgepropt. We gingen van campus safety, naar immigration check-in, campus tour, academic survival tips, scavenger hunt, academic succes, Insurance assistance, and so on. Heel veel dus in twee dagen. Vrijdagavond hadden we een bbq samen met de Amerikaanse eerstejaars. Ik heb een paar Australische vrienden gemaakt, (knipoog naar mijn lieve nichtje) en veel mensen in mijn residence hall. Daarna hadden we nog 3 dagen algemene oriëntatie met alle eerstejaars (freshman). 

Een paar dingen over CWU. Het is een van de kleinste grote universiteiten in Washington, als je snapt wat ik bedoel. Er is heel veel aandacht voor LGBTQ+ en diversiteit. Het is super goed natuurlijk, maar soms vind ik het wel een beetje te ver gaan, want het wordt echt in je gezicht geduwd. Zo moet ik, als ik me voorstel, mijn pronouns zeggen. Mijn pronouns zijn She, Her, Hers. Zo is er dus ook He, Him, His en They, Them, Theirs, want tja, er zijn ook mensen die zich niet meer als een gender omschrijven. Nog iets over Central. We wonen niet in een Dorm, maar in Residence Halls. Wat het verschil is of de reden, vertel jij mij het? 

Ik woon in de leukste Residence Hall, Barto Hall. Mijn hele wing zit vol met DHC students. DHC betekent Douglas Honors College. Honors, soort van cum laude afstuderen dus. Gelijk zullen veel mensen aan nerd denken, maar eigenlijk is dat helemaal niet zo. Wij krijgen speciale klassen, inplaats van engels heet het Humanistic Understanding, Opera is for everyone?: Are the FineArts still relevant?, en mijn derde DHC klas is Difficulty decision-making; Individuals, groups, and states. Ik heb ook nog een UNI101 klas, dat is speciaal voor eerstejaars en dan nog Event Budgeting. Maar daar later over. Eerst nog de andere dagen van de oriëntatie.

We hebben een paar vereiste dingen gedaan, maar ook heel veel leuke dingen. Zo hebben allemaal spellen gedaan met onze residence hall, een paint rave, een feest waar dus letterlijk verf op je word gegooid. En in Nederland zou dat dan nog wel poeder zijn, niet hier, lekker echte (uitwas bare) verf. Ik heb de berg al beklommen. Dena dacht leuk, zelfde iets als de berg van vorig jaar. Nou niet dus, letterlijk 3x zo stijl. Maar ik was een van de 15 die de top heeft gehaald! Verder hebben we dingen gedaan om de Wildcat cup te winnen voor je residence hall. Want ja, net als in High School Musical, ben ik een Wildcat! (gewoon de mascotte van de school) Daarvoor hebben we Amerikaanse trefbal gedaan, en natuurlijk won mijn hall (jaja en met mijn hulp, ik was star-player nummer 8 van heel de hall, Dena, die nooit goed was in enige balsport. Verder was er Xtreme Relays & Hall Spirit competition. Iets Amerikaanser dan dat kan eigenlijk niet. Alle eerstejaars gaan met hun hall naar de gymzaal. Zo een stuk of 3000 man. Elke hall heeft een eigen kleur en ook een eigen shirt. Alleen dat al is super gaaf om te zien. In de gymzaal hadden 10 relays. Denk aan Competitief SteenPapierEnSchaar, Marshmallows vangen met je mond, etc etc. Daarnaast kon je ook punten krijgen met Spirit. Of iedereen dus echt het shirt en de kleuren van de hall draag (denk ook aan schmink op je gezicht/armen/benen), wie het hardste kan schreeuwen, de leukste cheers heeft, etc etc. Het was zo bizar dat ze oordopjes uitgaven, maar wel echt te gek. Wij werden die avond derde. Verder voor de Wildcat cup was er nog een LipSync, playbackshow. Welke hall het leukste kon optreden. Onze was wel echt he leukste, 10 liedjes kwamen erin voor, zelf eentje van Shrek. Uiteindelijk werden wij tweede die avond, want het was gelijkspel met een andere hall. De hall waarvoor het hardste werd gejuicht won. Helaas is iedereen heel erg jaloers op Barto Hall, aangezien wij gewoon het leukste zijn, en schreeuwde iedereen dus voor de andere hall. Achja, tweede is prima toch? Zeker toen ze daarna de winnaar van de Wildcat cup bekend maakten. Jaa, mijn halletje won zowaar! 

Verder ben ik nog naar een dragqueen show geweest. En eerst vond ik dat heel raar dat ze dat deden, maar toen dacht ik aan hoe divers one school is en de lgbtq+ ding op onze school. Het was best wel leuk, maar ik moet zeggen dat ik wel veel betere dragqueens heb gezien in Europa, en dit was een van de betere groepen in Washington had ik gehoord. 

Elke maandag word er een gratis (nieuwe) film gedraaid. Zo word Alladin volgende week gedraaid, en de maandag op mijn verjaardag de Lion King. De laatste oriëntatie dag was de Bite of the Burg. Een marktje in downtown Ellensburg, het dorpje waar ik op school zit. Er waren allemaal gratis dingen, eten, shirts, je kon prijzen winnen. Daar heb ik natuurlijk even goed gebruik van gemaakt. Zo was er ook Fred Meyer nigh. Bij Fred Meyer hebben ze eigenlijk wel alles. En bij Fred Meyer Night waren de grootse kortingen, alleen voor CWU studenten.

Deze woensdag zijn de klassen dan echt begonnen. Vandaag is dag twee. Tussen mijn huiswerk door dacht ik even aan jullie, om een vlogje te schrijven, lief he ;). Bijna al mijn klassen en de internationale office zitten aan de andere kant van campus. Behalve Eventbudgeting. Ik heb op dinsdagen en donderdagen zeg maar 10 minuten om heen en weer te lopen voor 50 minuten les. Die 10 minuten zijn niet eens genoeg. Ik doe, als ik heel hard loop, er 12 minuten over, en gelukkig hebben de docenten daar wel respect voor. Maar dat geeft ook wel een beeld over hoe groot de campus is. Want dat zijn niet eens de 2 uiteinden van de campus. Mijn DHC klassen vind ik geweldig. Decision making heb ik 2x per week 2 uur en we discussiëren eigenlijk alleen maar. Opera en de FineArts klinkt allemaal heel saai, maar is eigenlijk ook best interessant. En Humanistic Understanding is eigenlijk gewoon 2 engels klassen in elkaar gepropt, hele leuke docent, maar wel mijn enige klas waar ik wel veel huiswerk voor hem. Zeg maar 2 uur per dag minstens. 

Wat is er dan voor de rest nog? Ik ben druk bezig met het vinden van een baan. Tuurlijk zijn er genoeg, en als het uiteindelijk niet anders kan ga ik wel gewoon bij dining services werken, maar het allerliefst ben ik Assistent in een Office. Daar ben ik vooral mee bezig nu. Ook ben ik bij een paar clubs gegaan en ben aan het kijken wat ik nou het interessants vind. S.I.S.T.E.R.S, daar zijn mijn kamergenoot in en dat is eigenlijk gewoon een groep vriendinnen die allemaal dingen met elkaar doen. Ohja, daar had ik nog niks over verteld. Ze is wel super lief, maar we zijn wel echt kamergenoten, geen beste vriendinnen, wie weet komt dat nog. Ik zit op dit moment bij een Business club, de International Club, een Environment club, Leadership, Volunteering, ik kan dansklassen doen, worsten etc etc. Ik ben lekker druk bezig dus. Maar iedereen zegt al, je moet je eerst gewoon voor alles aanmelden en kijken hoe het is, want je kan daarna altijd nog stoppen. Dus dat doe ik dan ook. 

Als ik vragen heb of ergens mee zit, hebben 3 RA's (residence assistants) in onze wing. Dit zijn 3 hele lieve juniors/seniors die bij ons wonen en ons alle informatie geven die we nodig hebben. We noemen ze ook wel de papa's en mama's. 

Ik denk dat het zo wel weer een beetje was. Ik moet sowieso verder met mijn huiswerk, want vanavond is er een volleybal wedstrijd en trefbal waar ik heen wil en aan mee wil doen. 

Dikke kus en knuffel van Mevr. Hoogenboom die weer perse naar Amerika moest gaan. ;) 

Foto’s

7 Reacties

  1. Annette:
    27 september 2019
    Wauw Dena is zeker een heel verhaal. Fijn om te lezen dat je je alweer aardig gesetteld hebt. En zo te lezen hoef je je weer niet te vervelen 😂. Veel plezier en tot het volgende verhaal 😘
  2. Mam:
    27 september 2019
    Hoi vrouwke, ik vind het zo fijn dat je je belevenissen weer op papier tovert 😍. Zo te lezen wordt de Dena power weer volop ingezet : allerlei clubs, studie en vinden van een baan 😜. Het leven als US College student gaat beginnen, mooi! Tijd vliegt ook hier voorbij, het is zo Kerst en kom je weer paar weekjes overvliegen. Tot gauw, veel liefs mam 😘😘
  3. Jacoby:
    27 september 2019
    Nou, blijkbaar ben ik een die-hard-fan want ik heb je hele verhaal gelezen. Heel veel succes en ontzettend veel plezier met dit nieuwe avontuur. Ik weet nu al dat jij je niet zal gaan vervelen! Liefs Jacoby en Suya
  4. Klaus Ringmaster:
    27 september 2019
    Geniet er van, je bent maar één keer jong (ook al duurt dat in mijn geval al 60 jaar).
  5. Lisette:
    27 september 2019
    Geweldig dit! Heel leuk om te lezen dat je het zoo leuk hebt!
  6. Pap:
    28 september 2019
    Hey lief mooi dat je het naar je zin heb . Leuk dat je je reisverhaal weer gebruik .kunnen we je toch weer een beetje volgen. Tot snel tis zo weer kerst 😘😘😘
  7. Oma Hoogenboom:
    3 oktober 2019
    Hoi Dena ,alles gelezen hoor !zo ben je toch een beetje bij ons!fijn dat je weer zo lekker in de weer bent met alles! Groetjes van Opa en Oma😍🙋